اقدام به کنترل اختلال خوابگردی
اختلال خوابگردی به وضعیتی گفته می‌شود که در آن فرد در حالت خواب بیدار می‌شود و اقداماتی را بدون آگاهی کامل از آنچه که انجام می‌دهد، انجام می‌دهد. علت دقیق این اختلال هنوز مشخص نشده است، اما برخی عوامل می‌توانند به بروز آن کمک کنند. به طور معمول، اختلال خوابگردی ممکن است به دلیل عوامل وراثتی، کمبود خواب، استرس، اضطراب، مصرف مواد مخدر یا برخی داروها رخ دهد. برای مدیریت این اختلال، می‌توان روش‌هایی مانند رعایت الگوی خواب منظم، ایجاد محیط خواب آرام، کاهش استرس و استفاده از روش‌های آرامش بخش مانند ماساژ یا تمرینات تنفس عمیق را امتحان کرد. همچنین، در صورت بروز مکرر این اختلال، بهتر است با پزشک خود مشورت کنید تا تشخیص دقیق بگیرید و راهنمایی‌های مناسب دریافت کنید.
کنترل خوابگردی اهمیت بسیاری برای کسانی دارد که با این اختلال روبرو هستند. اگر شما یا کسی در خانواده‌تان به اختلال خوابگردی مبتلا هستید، می‌توانید با استفاده از روش‌های مناسب، این اختلال را کنترل کنید و خطرات مرتبط با آن را کاهش دهید. در ادامه به برخی از روش‌های کنترل خوابگردی اشاره می‌کنیم:
- ایجاد محیط خواب آرام: اطمینان حاصل کنید که محیط خواب شما آرامش بخش و مناسب است. از روش‌های مانند روشنایی کم، استفاده از رنگ‌های آرامش‌بخش، استفاده از صداهای طبیعی مانند صدای باران یا موسیقی آرامش‌بخش استفاده کنید.
- رعایت الگوی خواب منظم: تلاش کنید تا الگوی خواب منظمی داشته باشید. همانند برخوابیدن و بیدار شدن در ساعات یکسان هر شب و رعایت مدت زمان خواب کافی. الگوی خواب منظم به سیستم عصبی کمک می‌کند تا بهبود یابد و احتمال بروز خوابگردی کاهش یابد.
- کاهش استرس و اضطراب: استرس و اضطراب می‌توانند عوامل تشدید کننده اختلال خوابگردی باشند. استفاده از تکنیک‌های مدیریت استرس مانند تمرینات تنفس عمیق، مدیتیشن، یوگا یا مشاوره روانشناسی می‌تواند به کاهش استرس کمک کند.
وقتی شخصی در خواب راه می رود چه اتفاقی می افتد؟
خوابگردی ممکن است فقط شامل نشستن روی تخت باشد و فرد به اطراف نگاه کند و برای مدت کوتاهی گیج و مبهوت باشد. سپس مجدد به خواب خود ادامه بدهد. اما در موارد شدیدتر، فرد خوابگرد از رختخواب بلند می شود و راه می رود. او ممکن است کمدها را باز کند و لباس بپوشد و یا حتی غذا بخورد. در موارد خیلی شدید فرد از خانه خارج می شود و فعالیت هایی مانند رانندگی کردن را انجام می دهد. فرد خوابگرد معمولا با چشمانی باز راه می رود در صورتیکه غرق خواب است. شما اگر با فرد خوابگرد صحبت کنید. او ممکن است یا جواب شما را به کلی ندهد و یا پاسخ هایی غیر منطقی و دست و پا افتاده که أصلا مرتبط با سوال شما نیست بدهد. راه رفتن در خواب حدودا کمتر از ده دقیقه طول می کشد.
افراد خوابگرد معمولا فراموش می کنند که در خواب راه رفته اند. اگر صبح زود بعد از بیدار شدن از آنها در مورد رفتارهای شب گذشته اشان سوال کنید، هیچ چیزی را به خاطر نمی آورند. یا شاید هم برخی از قسمت ها را به صورت تکه تکه ای در یاد داشته باشند.
آیا باید نگران کودک خوابگرد بود؟
همانطور که در بالا اشاره شد، اکثر کودکان خوابگرد بعد از مدتی این ویژگی را فراموش می کنند. خوابگردی در کودکان باعث ایجاد مشکلات عاطفی و یا روانی نمی شود. راه رفتن در خواب کودک معمولا با بلوغ رسیدن او ناپدید می شود. حدود 18 درصد از مردم در مقطعی از زندگی خود دچار خوابگردی می شوند. پس جای نگرانی ندارد. اگر إحساس می کنید که کودک شما آسیب خاصی نمی بیند، نگران نباشید. کافی است از او در هنگام خواب مراقبت کنید تا خوابگردی باعث آسیب دیدن جسمی او نشود.
درمان بیماری خوابگردی
چگونه خوابگردی در نوجوانان و یا کودکان را درمان کنیم؟ باید گفت تاکنون هیچ درمان خاص و منحصر به فردی برای خوابگردی پیدا نشده است. اما به طور کلی برخی از تلاش ها، بایدها و نبایدها و همچنین داشتن برنامه منظم و هماهنگ می تواند خوابگردی را کنترل کند. مهم ترین راهکارها برای کنترل خوابگردی و درمان خوابگردی عبارتند از:
هر شب زمان مشخصی را برای خوابیدن اختصاص بدهید. سعی کنید همان ساعت در رختخواب حاضر شوید.
مصرف نوشیدنی را از چند ساعت قبل از خواب محدود کنید. مخصوصا نوشیدنی هایی که کافیئن دارند. این کار سبب می شود که اولا شما نیاز به دستشویی رفتن پیدا نکنید و ثانیا کافیئن موجود در نوشیدنی باعث بی خوابی شما نشود.
یک اتاق کاملا تاریک و ساکت را برای خوابیدن انتخاب کنید.
قبل از خوابیدن حتما به توالت بروید. این مورد برای کودکانی که خوابگردی دارند، بسیار ضروری است.
قبل از رفتن به رختخواب کارهایی را انجام بدهید که می دانید باعث می شود خواب بهتری داشته باشید. مانند دوش آب گرم، مطالعه کردن، مصرف دمنوش های آرامش بخش و … . اینکار به شما کمک می کند تا خواب بهتر و پر آرامش تری داشته باشید.
اگر کودکتان شب ها در خواب راه می رود. سعی کنید چند شب متوالی او را ده الی پونزده دقیقه قبل از خوابگردی، بیدار کنید. این کار کمک می کند تا کودکتان عادت خوابگردی خود را ترک کند.
دراکثر موارد برای درمان بیماری خوابگردی از دارو استفاده نمی کنند. اما اگر موارد شدیدتری رخ بدهد و فرد خوابگردی شدید داشته باشد که باعث آسیب رساندن به خودش و یا اطرافیان می شود، می توان از داروهای ضد افسردگی و آرامش بخش زیر نظر دکتر استفاده کرد.
برای درمان خوابگردی می توان از برخی از درمان های شناختی رفتاری یا هیپنوتیزم نیز استفاده کرد.
اگر فردی را در حال راه رفتن در خواب دیدیم چه کنیم؟
اگر متوجه شدید یکی از اعضای خانواده شما در خواب راه می رود، سعی کنید او را به آرامی به تخت خوابش بازگردانید. او را بیدار نکنید. تلاش برای گرفتن، بیدار کردن فرد خوابگرد ممکن است با خشونت او همراه شود. بهترین کار و ابتدایی ترین کاری که باید انجام دهید این است که بررسی کنید و مطمئن شوید او سالم است. افراد خوابگرد بعد از مدتی مجدد به رختخواب خود باز می گردند و می خوابند. پس اگر او در موقعیت بدی نیست و آسیبی نمیبیند نیاز به مهار کردن او نیست. فقط سعی کنید به آرامی آنها را به سمت تخت خود هدایت کنید. فریاد نکشید و سعی نکنید به صورت فیزیکی او را مهار کنید. البته در صورتیکه در خطر نباشد. زیرا فریاد کشیدن و یا فشار آوردن به خوابگرد ممکن است باعث شود که او سکته کند و یا دچار حمله قلبی شود.
اگر کودک شما در خواب راه می رود مهم ترین کاری که می توانید انجام دهید این است که اشیاء خطرناک را از دسترس کودک دور کنید. درها و پنجره ها را ببنیدید و در صورت لزوم آنها را قفل کنید. اگر خانه شما دو طبقه است سعی کنید فرزندتان را در طبقه اول خانه خود بخوابانید تا از پله ها نیفتد. هرگز اجازه ندهید فرزندتان در تخت دو طبقه و طبقه بالایی بخوابد.
سخنی از مشاوران آویژه
خوابگردی کودکان می تواند به مرور محو شود پس نگران نباشید. حتی اگر فردی در بزرگسالی نیز همچنان خوابگردی داشته باشد، تا زمانیکه به خودش و اطرافیان آسیبی نرساند مشکلی وجود ندارد. اما اگر فرد به دلیل خوابگردی دچار مشکل شود و یا آسیبب ببیند بهتر است برای درمان بیماری خوابگردی به مشاور مراجعه کنید. برای این منظور شما می توانید از مشاوره آنلاین کمک بگیرید تا خوابگردی خودتان و یا کودکتان را درمان کنید.
